წარდგენილი ბრალდების მიხედვით, გიორგი მ.-მ, ცივი იარაღის გამოყენებით, ხაშურის ერთ-ერთ მაღაზიაში, გამყიდველის დაყაჩაღება სცადა. ბრალდებული იყო სოციალურად დაუცველი, ამიტომ მას დამცველად საზოგადოებრივი ადვოკატი დაენიშნა.

გორის რაიონულ სასამართლოში საქმის განხილვის ეტაპზე, ბრალდების მხარემ გიორგი მ.-ს ბრალეულობის დამადასტურებელი ვერც ერთი მტკიცებულება ვერ წარმოადგინა. დაზარალებულის ჩვენებაში იკვეთებოდა წინააღმდეგობები. არ არსებობდნენ მომხდარის თვითმხილველები, ხოლო წარმოდგენილი მოწმეები შემთხვევის დეტალებს მხოლოდ სხვისი მონათხრობის საფუძველზე ყვებოდნენ. ამასთან, დარღვევებით განხორციელდა საგამოძიებო მომქმედებებიც. ბრალდებულის ამოცნობაში მონაწილე პირები ზუსტად ვერ ახასიათებდნენ გიორგი მ.-ის ფიზიკურ მონაცემებს. სადავო იყო ბრალდების მხარის მიერ ამოღებული ცივი იარაღის წარმომავლობაც.

ამ გარემოებებზე დაყრდნობით, საზოგადოებრივმა ადვოკატმა, იოსებ გაბარაევმა, თავისი დაცვისქვეშ მყოფის გამართლება მოითხოვა. გორის რაიონულმა სასამართლომ ნაწილობრივ გაიზიარა ეს მოთხოვნა და გიორგი მ. უდანაშაულოდ სცნო ყაჩაღობის ნაწილში. თუმცა, ბრალდებულს მსჯავრი დაედო ცივი იარაღის ტარებისათვის და სასჯელის სახით 2 წლის ვადით თავისუფლების აღკვეთა განესაზღვრა.

იოსებ გაბარაევმა გორის რაიონული სასამართლოს განაჩენი თბილისის სააპელაციო სასამართლოში გაასაჩივრა და გიორგი მ.-ის სრული გამართლება მოითხოვა. აღნიშნულ მოთხოვნას საზოგადოებრივი ადვოკატი შემდეგი გარემოებებით ასაბუთებდა: გიორგი მ., ამნისტიის კანონის შესაბამისად, გათავისუფლდა სასჯელის მოხდისგან. ხოლო სისხლის სამართლის კოდექსის 79-ე მუხლის თანახმად, სასჯელისგან გათავისუფლებული ითვლება ნასამართლობის არმქონედ. აქედან გამომდინარე, არ არსებობდა გიორგი მ.-ის მიმართ სისხლისსამართლებრივი დევნის საფუძველი.

საბოლოოდ, თბილისის სააპელაციო სასამართლომ გაიზიარა საზოგადოებრივი ადვოკატის პოზიცია. უცვლელად დატოვა გორის რაიონული სასამართლოს განაჩენი ყაჩაღობის ნაწილში, ხოლო ცივი იარაღის ტარების ბრალდებაში გიორგი მ. უდანაშაულოდ ცნო და სხდომის დარბაზიდან გაათავისუფლა.