Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
ახალი ამბები
,,ვინც ჩემზე კარგად ცხოვრობს, დახმარებას ის იღებს" - ელენე ქოსიაშვილი ფლავიდან
გორის მუნიციპალიტეტის სოფელ ფლავში 66 წლის ელენე
ქოსიაშვილი უკიდურეს სიღატაკეში ცხოვრობს. მარტოხელა პენსიონერს
სოციალური დახმარება, მისთვის გაურკვეველი მიზეზების გამო,
მოუხსნეს და, ახლა, მხოლოდ მეზობლების იმედად ცხოვრობს.
„სოციალურ დახმარებას ვიღებდი და შემიჩერეს. მარტო პენსიაზე დავრჩი. ერთი 8 თვე იქნება, რაც აღარ ვიღებ. რატომ შემიჩერეს, მიზეზი არ მითხრეს. სხვები იღებენ ჩემზე კარგადაც რომ ცხოვრობენ და ძროხებიც რომ ჰყავთ და მე შემიჩერეს, ცოდო არ ვარ?“ - ამბობს ელენე ქოსიაშვილი.
წელს გასათბობად შეშა მეზობლებმა უყიდეს:
„შემიგროვეს ფული და ისე ვიყიდე შეშა. რა ვქნა, რა გავაკეთო აბა. მოსავალიც იმდენი არაფერი მაქვს. ბაღებს ვერ ვუვლი, არ შემიძლია ვეღარ დავდივარ. მიგდია ეგრე ბაღები. ცოტა რაღაცას მოვიყვან კარებზე, მწვანილს ლობიოს და ეგ არის. მეტი არაფერი. სოციალურ სამსახურში აღარ წავედი არ შემეძლო ჩასვლა. სულ წამლების ქვეშ ვარ და მაგასაც ხან მეზობლები მყიდულობენ, ხან ჩემი დისშვილი. პურისფულად არ მყოფნის პენსია. ხო არ ვიშიმშილებ? რა საჭმელები არ მინდა?“
66-წლის ქალი საცხოვრებლად შენობის ყველაზე პატარა და ბნელ ოთახს იყენებს, სადაც წვიმის წყალი შედარებით ნაკლებად ჩამოდის.
„სახლი ომიანობის დროს ჩამომიმტვრიეს და ჩამომინგრიეს. მას შემდეგ ეგრეა, წყალი ჩამომდის სახლში. არავინ მომეხმარა ან შიფერით ეცათ პატივი, ან რამე. მარტო პენსიონერმა რა გავაკეთო. კარგი იქნება თუ ხელახლა დამინიშნავენ სოციალურ დახმარებას.“
მძიმე მდგომარეობაში მარტოდ დარჩენილი მოხუცი წუხს, რომ არც აგვისტოს ომის შემდეგ გაახსენდა არავის. ერთადერთი მარჩენალი, მსხვილფეხა საქონელიც იმ ზამთარს დაეხოცა.
„ომის დროს დამხმარებია ვინმე? საერთოდ არავის დახმარებიან. სახლები იბომბებოდა გვერდით მეზობელი დაიღუპა. რუსი სამხედროები ღობიდან ღობეზე ხტებოდნენ და ისე ეძებდნენ მოსახლეობას სახლებში და ბაღებში. ორი კვირა ვიმალებოდი ბოსელში. სანამ არ ჩაწყნარდა ყველაფერი არ გამოვედი. ან სად უნდა წავსულიყავი. ომის შემდეგ ძროხაც მომიკვდა. ბოსელში შესცივდათ. სამი სული საქონელი დამეხოცა. ახლა რა გავაკეთო?. მომეხმარებით რამეს?'' - გვითხრა ელენე ქოსიაშვილმა.
მერის წარმომადგენელი ზაზა კორინთელი ამბობს, რომ ამ ქალბატონის შესახებ, ინფორმაციას ფლობს: ,,პანდემიის დროს საკვები მივართვით წამლებიც მივართვით. რაც შეეხება სახლს სადაც ის ცხოვრობ, ომის დროს ბევრს დაუზიანდა სახლი და ეტაპობრივად ყველას ვეხმარებით. ასე გაჭირვებული ბევრია და რამდეს აუვალთ. ნელნელა ყველას დავეხმარებით. წყლის პრობლემაც მოვუგვარეთ მაგ ქალბატონს და კანალიზაციაც გავუწმინდეთ. არასოდეს დაუჩივლია ჩვენთან, რომ სახურავის პრობლემა ჰქონდა. წითელი ჯვრის დახმარებები როცა არის, სულ ვეხმარებით. იმ წითელ ჯვარს ხომ სიებს ჩვენ ვაძლევთ." - ამბობს მერის წარმომადგენელი. სოცდახმარების შეწყვეტის მიზეზები კი მისთვის უცნობია.
„სოციალურ დახმარებას ვიღებდი და შემიჩერეს. მარტო პენსიაზე დავრჩი. ერთი 8 თვე იქნება, რაც აღარ ვიღებ. რატომ შემიჩერეს, მიზეზი არ მითხრეს. სხვები იღებენ ჩემზე კარგადაც რომ ცხოვრობენ და ძროხებიც რომ ჰყავთ და მე შემიჩერეს, ცოდო არ ვარ?“ - ამბობს ელენე ქოსიაშვილი.
წელს გასათბობად შეშა მეზობლებმა უყიდეს:
„შემიგროვეს ფული და ისე ვიყიდე შეშა. რა ვქნა, რა გავაკეთო აბა. მოსავალიც იმდენი არაფერი მაქვს. ბაღებს ვერ ვუვლი, არ შემიძლია ვეღარ დავდივარ. მიგდია ეგრე ბაღები. ცოტა რაღაცას მოვიყვან კარებზე, მწვანილს ლობიოს და ეგ არის. მეტი არაფერი. სოციალურ სამსახურში აღარ წავედი არ შემეძლო ჩასვლა. სულ წამლების ქვეშ ვარ და მაგასაც ხან მეზობლები მყიდულობენ, ხან ჩემი დისშვილი. პურისფულად არ მყოფნის პენსია. ხო არ ვიშიმშილებ? რა საჭმელები არ მინდა?“
66-წლის ქალი საცხოვრებლად შენობის ყველაზე პატარა და ბნელ ოთახს იყენებს, სადაც წვიმის წყალი შედარებით ნაკლებად ჩამოდის.
„სახლი ომიანობის დროს ჩამომიმტვრიეს და ჩამომინგრიეს. მას შემდეგ ეგრეა, წყალი ჩამომდის სახლში. არავინ მომეხმარა ან შიფერით ეცათ პატივი, ან რამე. მარტო პენსიონერმა რა გავაკეთო. კარგი იქნება თუ ხელახლა დამინიშნავენ სოციალურ დახმარებას.“
მძიმე მდგომარეობაში მარტოდ დარჩენილი მოხუცი წუხს, რომ არც აგვისტოს ომის შემდეგ გაახსენდა არავის. ერთადერთი მარჩენალი, მსხვილფეხა საქონელიც იმ ზამთარს დაეხოცა.
„ომის დროს დამხმარებია ვინმე? საერთოდ არავის დახმარებიან. სახლები იბომბებოდა გვერდით მეზობელი დაიღუპა. რუსი სამხედროები ღობიდან ღობეზე ხტებოდნენ და ისე ეძებდნენ მოსახლეობას სახლებში და ბაღებში. ორი კვირა ვიმალებოდი ბოსელში. სანამ არ ჩაწყნარდა ყველაფერი არ გამოვედი. ან სად უნდა წავსულიყავი. ომის შემდეგ ძროხაც მომიკვდა. ბოსელში შესცივდათ. სამი სული საქონელი დამეხოცა. ახლა რა გავაკეთო?. მომეხმარებით რამეს?'' - გვითხრა ელენე ქოსიაშვილმა.
მერის წარმომადგენელი ზაზა კორინთელი ამბობს, რომ ამ ქალბატონის შესახებ, ინფორმაციას ფლობს: ,,პანდემიის დროს საკვები მივართვით წამლებიც მივართვით. რაც შეეხება სახლს სადაც ის ცხოვრობ, ომის დროს ბევრს დაუზიანდა სახლი და ეტაპობრივად ყველას ვეხმარებით. ასე გაჭირვებული ბევრია და რამდეს აუვალთ. ნელნელა ყველას დავეხმარებით. წყლის პრობლემაც მოვუგვარეთ მაგ ქალბატონს და კანალიზაციაც გავუწმინდეთ. არასოდეს დაუჩივლია ჩვენთან, რომ სახურავის პრობლემა ჰქონდა. წითელი ჯვრის დახმარებები როცა არის, სულ ვეხმარებით. იმ წითელ ჯვარს ხომ სიებს ჩვენ ვაძლევთ." - ამბობს მერის წარმომადგენელი. სოცდახმარების შეწყვეტის მიზეზები კი მისთვის უცნობია.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
Кошкеби – село в Горийском муниципалитете, населенное этническими осетинами
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Ткемлована – село, переоформленное по конкордату
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
Чанчаха
"Я и снов здесь не вижу … в снах я там, где родилась, и где сделала
первые шаги, в Грузии.
Русские военные отметили в лесу т.н. границу красной краской
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани