Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
ახალი ამბები
,,მინდა, მოვყვე სოფელ სალბიერზე'' - თამაზ გოლოთი ახალგორიდან
,,მინდა მოვყვე მშობლიურ, ლამაზ და მაღალმთიან სოფელ სალბიერზე. ის
მდებარეობს ლენინგორის რაიონულ ცენტრიდან აღმოსავლეთ ნაწილში.
ამ სოფელში თითქმის უკვე აღარავინ ცხოვრობს, შეიძლება ითქვას. ზოგიერთებიღა თუ ადიან ხოლმე სოფელში, რომ აკრიფონ თავიანთ ბაღებში ხილი, კაკალი და ა.შ.
მაგრამ საბჭოთა კავშირის დროს აქ ბევრი ადამიანი ცხოვრობდა (უმეტესად ოსები). სოფელი აყვავებული იყო. ხალხი დაკავებული იყო სოფლის მეურნეობის საქმიანობით, მუშაობდნენ კოლმეურნეობებში და ა.შ.
აქ ასევე ბევრი სახლები იყო, იყო ასევე მაღაზია და ა.შ. ხალხი ცხოვრობდა მშვიდობიანად და მეგობრულად, და რაც მთავარია მათ ერთმანეთი უყვარდათ და პატივს სცემდნენ ერთმანეთს.
აქ უმეტესად ცხოვრობდნენ ესეთი გვარების წარმომადგენლები: გოლოევები, ასაევები, მიქელოვები, კუზილოვები და ა.შ. სოფელი ცნობილი იყო იმითაც, რომ აქ იყო ადმინისტრაციული საბჭოს ცენტრი, სადაც 5 სოფელი შედიოდა.
აქ ასევე იყო საშუალო 11-კლასიანი სკოლა, სადაც 200-ზე მეტი ბავშვი სწავლობდა. აქ სკოლაში სასწავლებლად ასევე სხვა მეზობელ სოფლებიდანაც დადიოდნენ ხოლმე ბავშვები ფეხით ( ასევე დუშეთის რაიონის ზოგიერთ სოფლებიდანაც დადიოდნენ ბავშვები).
შორეულ სოფლებიდან ზოგიერთ მოსწავლეებს მშობლები ბინებსაც კი უქირავებდნენ ხოლმე სალბიერში, ყოველდღე ფეხით რომ არ ევლოთ მათ სკოლაში. ბინებში ცხოვრობდნენ ასევე ზოგიერთი მასწავლებლებიც, რომლებიც სხვა სოფლებიდან და რეგიონებიდან იყვნენ.
აქ მასწავლებლები ცხინვალიდანაც ჩამოდიოდნენ ხოლმე სკოლაში სამუშაოდ.
ძალიან სასიამოვნო არის აქაური უფროსი თაობის ხალხის მოსმენა, რომლებიც ამ ყველაფერზე ყვებიან ხოლმე. ასევე ბევრ საინტერესო ამბებს და თავგადასავლებს ყვებიან ხოლმე სალბიერელი უფროსი თაობების წარმომადგენლები.
ამჯერად სოფელში თუ გაივლი და გაიგულავებ, მაშინ ძნელი დასაჯერებელი იქნება ადამიანისთვის, რომ აქ ოდესღაც ბევრი ადამიანი ცხოვრობდა და იყო მაღაზია, სკოლა, ადმინისტრაციული ცენტრის საბჭო, საშუალო სკოლა და ა. შ., იმიტომ რომ აქ დღევანდელ დღისთვის უკვე ცოტა სახლები ღა დარჩა (დაახლოებით 15 სახლი), ზოგიერთი სახლი ნახევრად დანგრეულია. ასევე ძველი ნანგრევებიც არის. სკოლის შენობიდან კი საერთოდ აღარაფერი დარჩა, შეიძლება ითქვას.
პრინციპში ასეთი სიტუაცია ამჟამად არამხოლოდ სალბიერში არის. ლენინგორის რაიონში და მთლიანად სამხრეთ ოსეთში ბევრი ესეთი სოფლებია, რომლებიც ცარიელდებიან, იმიტომ რომ მიმდინარეობს ქალაქის ურბანიზაციის ტენდენცია, და ხალხს უფრო დიდ და მსხვილ დასახლებულ პუნქტებში გადასვლა უნდა.
და ამ შეთხვევაში სალბიერიც გამონაკლისი არ არის, რა თქმა უნდა.
ზოგი ქვევით საქართველოში წავიდა საცხოვრებლად, ზოგიც რუსეთში, ზოგიც დაბა ახალგორში ჩამოსახლდა და ა. შ.
მაგრამ სოფლის ბუნება რა თქმა უნდა ისევ ისეთივე ლამაზი და არაჩვეულებრივია, როგორიც თავიდან იყო. აქ გარშემო და თვით სოფელშიც ლამაზი და დიდებული მთები არის, ასევე მინდვრები და ლამაზი ტყეები.
აქედან ასევე ძალიან ლამაზად ჩანს საქართველოს ხედები და შორეული მთიანი ჰორიზონტები, და სხვადასხვა დასახლებული პუნქტები. ასევე სალბიერში თვით საქართველოს დედაქალაქიც კი მოჩანს შორიდან მთების იქით.
არის აქ ასევე წმინდა ადგილებიც და ძველი პატარა ეკლესიებიც (რაოდენობით დაახლოებით 5-6). ზოგიერთები ეხლაც ამოდიან ხოლმე ამ წმინდა ადგილებზე, რომ თავიანთებისთვის ილოცონ და ასევე პატივი მიაგონ ამ ძველ ეკლესიებს.
სამწუხაროა რა თქმა უნდა, რომ სოფელი ესე დაცარიელდა, და დარჩენილი სახლებიც ნელნელა ინგრევიან.
მაგრამ სალბიერში ამოსვლა და ბუნებაში გაგულავება მაინც დიდ სიამოვნებას ჰგვრის ადამიანს. ბუნების სილამაზე მაინც ახარებს ადამიანის თვალს. სუფთა და მაღალმთიანი ჰაერი კი აუმჯობესებს ადამიანის ფსიქოფიზიოლიგიურ მდგომარეობას.
და იმედია აქ ოდესმე ისევ იქნება მოსახლეობა და იცხოვრებს ისევ ხალხი, რომლებიც გახარებული იქნებიან აქაური ცხოვრებით და ბუნებით.
ვისაც გაქვთ საშუალება, ხშირად ჩამოდით ხოლმე სალბიერში, განსაკუთრებით სალბიერელები!!! ნუ დავივიწყებთ სალბიერს!!!
თამაზ გოლოთი, სალბიერიდან
რედაქციისგან: ტექსტში გამოთქმული მოსაზრებები და ტერმინები გამოიყენება ცხინვალსა და ახალგორში და ეკუთვნის ავტორს.
ამ სოფელში თითქმის უკვე აღარავინ ცხოვრობს, შეიძლება ითქვას. ზოგიერთებიღა თუ ადიან ხოლმე სოფელში, რომ აკრიფონ თავიანთ ბაღებში ხილი, კაკალი და ა.შ.
მაგრამ საბჭოთა კავშირის დროს აქ ბევრი ადამიანი ცხოვრობდა (უმეტესად ოსები). სოფელი აყვავებული იყო. ხალხი დაკავებული იყო სოფლის მეურნეობის საქმიანობით, მუშაობდნენ კოლმეურნეობებში და ა.შ.
აქ ასევე ბევრი სახლები იყო, იყო ასევე მაღაზია და ა.შ. ხალხი ცხოვრობდა მშვიდობიანად და მეგობრულად, და რაც მთავარია მათ ერთმანეთი უყვარდათ და პატივს სცემდნენ ერთმანეთს.
აქ უმეტესად ცხოვრობდნენ ესეთი გვარების წარმომადგენლები: გოლოევები, ასაევები, მიქელოვები, კუზილოვები და ა.შ. სოფელი ცნობილი იყო იმითაც, რომ აქ იყო ადმინისტრაციული საბჭოს ცენტრი, სადაც 5 სოფელი შედიოდა.
აქ ასევე იყო საშუალო 11-კლასიანი სკოლა, სადაც 200-ზე მეტი ბავშვი სწავლობდა. აქ სკოლაში სასწავლებლად ასევე სხვა მეზობელ სოფლებიდანაც დადიოდნენ ხოლმე ბავშვები ფეხით ( ასევე დუშეთის რაიონის ზოგიერთ სოფლებიდანაც დადიოდნენ ბავშვები).
შორეულ სოფლებიდან ზოგიერთ მოსწავლეებს მშობლები ბინებსაც კი უქირავებდნენ ხოლმე სალბიერში, ყოველდღე ფეხით რომ არ ევლოთ მათ სკოლაში. ბინებში ცხოვრობდნენ ასევე ზოგიერთი მასწავლებლებიც, რომლებიც სხვა სოფლებიდან და რეგიონებიდან იყვნენ.
აქ მასწავლებლები ცხინვალიდანაც ჩამოდიოდნენ ხოლმე სკოლაში სამუშაოდ.
ძალიან სასიამოვნო არის აქაური უფროსი თაობის ხალხის მოსმენა, რომლებიც ამ ყველაფერზე ყვებიან ხოლმე. ასევე ბევრ საინტერესო ამბებს და თავგადასავლებს ყვებიან ხოლმე სალბიერელი უფროსი თაობების წარმომადგენლები.
ამჯერად სოფელში თუ გაივლი და გაიგულავებ, მაშინ ძნელი დასაჯერებელი იქნება ადამიანისთვის, რომ აქ ოდესღაც ბევრი ადამიანი ცხოვრობდა და იყო მაღაზია, სკოლა, ადმინისტრაციული ცენტრის საბჭო, საშუალო სკოლა და ა. შ., იმიტომ რომ აქ დღევანდელ დღისთვის უკვე ცოტა სახლები ღა დარჩა (დაახლოებით 15 სახლი), ზოგიერთი სახლი ნახევრად დანგრეულია. ასევე ძველი ნანგრევებიც არის. სკოლის შენობიდან კი საერთოდ აღარაფერი დარჩა, შეიძლება ითქვას.
პრინციპში ასეთი სიტუაცია ამჟამად არამხოლოდ სალბიერში არის. ლენინგორის რაიონში და მთლიანად სამხრეთ ოსეთში ბევრი ესეთი სოფლებია, რომლებიც ცარიელდებიან, იმიტომ რომ მიმდინარეობს ქალაქის ურბანიზაციის ტენდენცია, და ხალხს უფრო დიდ და მსხვილ დასახლებულ პუნქტებში გადასვლა უნდა.
და ამ შეთხვევაში სალბიერიც გამონაკლისი არ არის, რა თქმა უნდა.
ზოგი ქვევით საქართველოში წავიდა საცხოვრებლად, ზოგიც რუსეთში, ზოგიც დაბა ახალგორში ჩამოსახლდა და ა. შ.
მაგრამ სოფლის ბუნება რა თქმა უნდა ისევ ისეთივე ლამაზი და არაჩვეულებრივია, როგორიც თავიდან იყო. აქ გარშემო და თვით სოფელშიც ლამაზი და დიდებული მთები არის, ასევე მინდვრები და ლამაზი ტყეები.
აქედან ასევე ძალიან ლამაზად ჩანს საქართველოს ხედები და შორეული მთიანი ჰორიზონტები, და სხვადასხვა დასახლებული პუნქტები. ასევე სალბიერში თვით საქართველოს დედაქალაქიც კი მოჩანს შორიდან მთების იქით.
არის აქ ასევე წმინდა ადგილებიც და ძველი პატარა ეკლესიებიც (რაოდენობით დაახლოებით 5-6). ზოგიერთები ეხლაც ამოდიან ხოლმე ამ წმინდა ადგილებზე, რომ თავიანთებისთვის ილოცონ და ასევე პატივი მიაგონ ამ ძველ ეკლესიებს.
სამწუხაროა რა თქმა უნდა, რომ სოფელი ესე დაცარიელდა, და დარჩენილი სახლებიც ნელნელა ინგრევიან.
მაგრამ სალბიერში ამოსვლა და ბუნებაში გაგულავება მაინც დიდ სიამოვნებას ჰგვრის ადამიანს. ბუნების სილამაზე მაინც ახარებს ადამიანის თვალს. სუფთა და მაღალმთიანი ჰაერი კი აუმჯობესებს ადამიანის ფსიქოფიზიოლიგიურ მდგომარეობას.
და იმედია აქ ოდესმე ისევ იქნება მოსახლეობა და იცხოვრებს ისევ ხალხი, რომლებიც გახარებული იქნებიან აქაური ცხოვრებით და ბუნებით.
ვისაც გაქვთ საშუალება, ხშირად ჩამოდით ხოლმე სალბიერში, განსაკუთრებით სალბიერელები!!! ნუ დავივიწყებთ სალბიერს!!!
თამაზ გოლოთი, სალბიერიდან
რედაქციისგან: ტექსტში გამოთქმული მოსაზრებები და ტერმინები გამოიყენება ცხინვალსა და ახალგორში და ეკუთვნის ავტორს.
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
Кошкеби – село в Горийском муниципалитете, населенное этническими осетинами
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Ткемлована – село, переоформленное по конкордату
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
Чанчаха
"Я и снов здесь не вижу … в снах я там, где родилась, и где сделала
первые шаги, в Грузии.
Русские военные отметили в лесу т.н. границу красной краской
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани