Шида Картлийы Информацион Центр
Новости
На школьном балконе в селе Кодавардисубани по утрам стоят и глядят
на дорогу трое детей.
"Почти все сбережения и доход, что у нас были, мы потратили в
течение этого одного года.
Село Земо-Ормоци находится в том месте ущелья Таны, где две реки –
Баланисхеви
Именно в то время, когда им больше всего нужна забота других,
некоторые из них одиноки,
ახალი ამბები
ქალების მარში - "არა ტოტალურ კონტროლს, არა რუსულ კანონს"
დღეს, 8 მარტს, თბილისთან ერთად საქართველოს სხვა ქალაქებში, გორში,
ბათუმში, ქუთაისში, ახალქალაქში, ზუგდიდში და თელავში, მიმდინარეობს
ქალების მარში:
"არა ტოტალურ კონტროლს, არა რუსულ კანონს".
ქალთა მოძრაობის მანიფესტი:
მოგმართავთ 8 მარტს, ქალთა უფლებების საერთაშორისო დღეს, საქართველოში მცხოვრებ ყველა ქალს – სოფლად და ქალაქად მცხოვრებ ქალებს; შინ და გარეთ მშრომელ ქალებს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე (შშმ) ქალებსა და შშმ ბავშვების დედებს, ყველა ეროვნებისა და რელიგიური მრწამსის ქალებს; ქვიარ და ტრანს ადამიანებს; მიგრანტ, ლტოლვილ და იძულებით გადაადგილებულ ქალებს, მარტოხელა დედებს, ყველა ასაკისა და პროფესიის ქალსა და გოგოს, ყველას, ვინც თავს ქალად მოიაზრებს.
თუ შენი თავი ამოიცანი, ჩვენი მიმართვა შენ გეხება!
საუკუნეების განმავლობაში ქალების ჩაგვრა და დაქვემდებარება ნორმა იყო. ჩვენ შეზღუდული გვქონდა განათლების მიღების, ხმის მიცემისა და არჩევნებში მონაწილეობის, ეკონომიკურ-პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ საქმიანობაში ჩართვის, დასაქმების, თავისუფლად გადაადგილების, განქორწინების, მემკვიდრეობის, სექსუალური, რეპროდუქციული და სხვა ფუნდამენტური უფლებები. დღეს რომ ბევრ ჩვენგანს ამ საბაზისო უფლებებზე ხელი მიგვიწვდება, სწორედაც რომ ქალების თავგანწირული ბრძოლის, წინააღმდეგობისა და სოლიდარობის დამსახურებაა. სხვადასხვა დროის ფემინისტურმა ბრძოლებმა შექმნა ის გამარჯვების ისტორიები, დღეს რომ სიამაყითა და რწმენით გვავსებს!
თანასწორობისთვის ბრძოლა განსაკუთრებით რთულია ისეთ პოლიტიკურად და ეკონომიკურად არამდგრად ვითარებაში, რომელშიც საქართველო დღეს იმყოფება:
დღეს ვიბრძვით, რომ სახელმწიფო პოლიტიკა აღიარებდეს ქალთა სიღარიბეს, მაშინ, როდესაც ქალების უმრავლესობა ვმუშაობთ ყველაზე დაბალანაზღაურებად, და დაუფასებელ სამუშაოებზე. ქალები ვართ არაფორმალური ეკონომიკის უჩინარი მუშაკები, არ გვაქვს შრომითი ხელშეკრულებები, ჩვენი შრომითი უფლებები დაუცველია და ვერ ვსარგებლობთ სოციალური სიკეთეებით – ღირსეული პენსიითა და ჯანმრთელობის დაზღვევით. ხშირად ჩვენ გაწეული შრომისთვის საკმარის ანაზღაურებასაც კი ვერ ვიღებთ, რათა სიღარიბეს თავი დავაღწიოთ.
დღეს ვიბრძვით, რათა სახელმწიფოსთვის უხილავ უმრავლესობად არ დავრჩეთ ემიგრანტი ქალები, რომელთა ფულადი გზავნილებიც საქართველოს ეკონომიკის მნიშვნელოვან წილს შეადგენს, მაშინ, როცა ამ ქალების ეკონომიკური სტაბილურობისთვის სახელმწიფოს მხარდამჭერი პროგრამები არ გააჩნია;
დღეს ვიბრძვით იმისთვის, რომ გენდერული ნიშნით ძალადობის აღკვეთა მანამდე ხერხდებოდეს, სანამ ძალადობის მძიმე ფაქტები ან ფემიციდი მოხდება;
დღეს ვიბრძვით, რომ ქვეყანაში გაუპატიურების წინააღმდეგ არსებობდეს ისეთი კანონი, რომელიც სათანადოდ დასჯის მოძალადეს;
დღეს ვიბრძვით ალიმენტის ისეთი სისტემებისთვის, რომელიც ბავშვების ინტერესებს სათანადოდ მოემსახურება;
დღეს ვიბრძვით შშმ ქალებისა და ბავშვების პიროვნული, პროფესიული განვითარებისა და ღირსეული ცხოვრებისთვის.
დღეს ვიბრძვით ქალების პოლიტიკურ ცხოვრებასა და გადაწყვეტილებების მიმღებ პოზიციებზე ყოფნისთვის;
დღეს ვიბრძვით ქალების ეკონომიკური დამოუკიდებლობისთვის და იმისთვისაც, რომ დაცული იყოს ჩვენი შრომითი უფლებები, ქალებს გვქონდეს შრომის ღირსეული ანაზღაურება, და ქალები ვითვლებოდეთ მემკვიდრეებად.
დღეს ვიბრძვით, გოგოებისა და ქალების განათლებისთვის, რათა შეგვეძლოს იმ სფეროში პროფესიული განვითარება და კარიერული წინსვლა, რომელსაც თავად ავირჩევთ.
დღეს ვიბრძვით, რომ ყველამ შევძლოთ ჯანსაღ და უსაფრთხო გარემოში ცხოვრება.
დღეს ვიბრძვით, გოგოების ნაადრევი და იძულებითი ქორწინებისა და ყველა იმ მანკიერი პრაქტიკის წინააღმდეგ, როცა ქალს არ შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს გადაწყვეტილება საკუთარ ცხოვრებაზე.
ყველა ეს მიღწევა, რაც ამ ბრძოლამ მოგვიტანა, ქალებს შორის სოლიდარობისა და ურთიერთმხარდაჭერის შედეგია.
დღეს, ჩვენი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წართმევას ცდილობენ.
თავსმოხვეული რუსული კანონებით, რომელიც ტოტალურ კონტროლს აწესებს, საფრთხე ექმნება ჩვენს სოლიდარობას, ერთმანეთზე და უკეთესი გარემოსთვის ზრუნვას.
და იმის ნაცვლად, რომ ჩვენი ამ უფლებების განმტკიცებასა და სხვა სოციო-ეკონომიკური და პოლიტიკური უფლებების გაუმჯობესებაზე ვაგრძელებდეთ მუშაობას, იძულებულნი ვართ ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად შექმნილ ბარიერებს, მოღალატეობრივ კანონს ვებრძოლოთ.
გამოვედით, რომ ხმამაღლა ვთქვათ – ჩევნი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წარმთმევას ჩვენ არ დავუშვებთ!
ქალებო, გავერთიანდეთ ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ, რადგან თითოეული ჩვენგანის ხმა ჩვენს თავისუფლებასა და ქვეყნის დამოუკიდებლობას განსაზღვრავს!
ქალები არ შევეგუებით ჩაგვრას, უსამართლობასა და უთანასწორობას!
ქალები არ დავთმობთ საქართველოს დამოუკიდებლობას!
ქალები არ დავთმობთ ქვეყნის ევროპულ არჩევანს!
ჩვენ არ დავემორჩილებით ტოტალურ კონტროლს და ავჯანყდებით რუსული კანონების წინააღმდეგ!
ჩვენ ბევრნი ვართ!
#არარუსულკანონს!
ფოტო: რადიო თავისუფლება
"არა ტოტალურ კონტროლს, არა რუსულ კანონს".
ქალთა მოძრაობის მანიფესტი:
მოგმართავთ 8 მარტს, ქალთა უფლებების საერთაშორისო დღეს, საქართველოში მცხოვრებ ყველა ქალს – სოფლად და ქალაქად მცხოვრებ ქალებს; შინ და გარეთ მშრომელ ქალებს, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე (შშმ) ქალებსა და შშმ ბავშვების დედებს, ყველა ეროვნებისა და რელიგიური მრწამსის ქალებს; ქვიარ და ტრანს ადამიანებს; მიგრანტ, ლტოლვილ და იძულებით გადაადგილებულ ქალებს, მარტოხელა დედებს, ყველა ასაკისა და პროფესიის ქალსა და გოგოს, ყველას, ვინც თავს ქალად მოიაზრებს.
თუ შენი თავი ამოიცანი, ჩვენი მიმართვა შენ გეხება!
საუკუნეების განმავლობაში ქალების ჩაგვრა და დაქვემდებარება ნორმა იყო. ჩვენ შეზღუდული გვქონდა განათლების მიღების, ხმის მიცემისა და არჩევნებში მონაწილეობის, ეკონომიკურ-პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ საქმიანობაში ჩართვის, დასაქმების, თავისუფლად გადაადგილების, განქორწინების, მემკვიდრეობის, სექსუალური, რეპროდუქციული და სხვა ფუნდამენტური უფლებები. დღეს რომ ბევრ ჩვენგანს ამ საბაზისო უფლებებზე ხელი მიგვიწვდება, სწორედაც რომ ქალების თავგანწირული ბრძოლის, წინააღმდეგობისა და სოლიდარობის დამსახურებაა. სხვადასხვა დროის ფემინისტურმა ბრძოლებმა შექმნა ის გამარჯვების ისტორიები, დღეს რომ სიამაყითა და რწმენით გვავსებს!
თანასწორობისთვის ბრძოლა განსაკუთრებით რთულია ისეთ პოლიტიკურად და ეკონომიკურად არამდგრად ვითარებაში, რომელშიც საქართველო დღეს იმყოფება:
დღეს ვიბრძვით, რომ სახელმწიფო პოლიტიკა აღიარებდეს ქალთა სიღარიბეს, მაშინ, როდესაც ქალების უმრავლესობა ვმუშაობთ ყველაზე დაბალანაზღაურებად, და დაუფასებელ სამუშაოებზე. ქალები ვართ არაფორმალური ეკონომიკის უჩინარი მუშაკები, არ გვაქვს შრომითი ხელშეკრულებები, ჩვენი შრომითი უფლებები დაუცველია და ვერ ვსარგებლობთ სოციალური სიკეთეებით – ღირსეული პენსიითა და ჯანმრთელობის დაზღვევით. ხშირად ჩვენ გაწეული შრომისთვის საკმარის ანაზღაურებასაც კი ვერ ვიღებთ, რათა სიღარიბეს თავი დავაღწიოთ.
დღეს ვიბრძვით, რათა სახელმწიფოსთვის უხილავ უმრავლესობად არ დავრჩეთ ემიგრანტი ქალები, რომელთა ფულადი გზავნილებიც საქართველოს ეკონომიკის მნიშვნელოვან წილს შეადგენს, მაშინ, როცა ამ ქალების ეკონომიკური სტაბილურობისთვის სახელმწიფოს მხარდამჭერი პროგრამები არ გააჩნია;
დღეს ვიბრძვით იმისთვის, რომ გენდერული ნიშნით ძალადობის აღკვეთა მანამდე ხერხდებოდეს, სანამ ძალადობის მძიმე ფაქტები ან ფემიციდი მოხდება;
დღეს ვიბრძვით, რომ ქვეყანაში გაუპატიურების წინააღმდეგ არსებობდეს ისეთი კანონი, რომელიც სათანადოდ დასჯის მოძალადეს;
დღეს ვიბრძვით ალიმენტის ისეთი სისტემებისთვის, რომელიც ბავშვების ინტერესებს სათანადოდ მოემსახურება;
დღეს ვიბრძვით შშმ ქალებისა და ბავშვების პიროვნული, პროფესიული განვითარებისა და ღირსეული ცხოვრებისთვის.
დღეს ვიბრძვით ქალების პოლიტიკურ ცხოვრებასა და გადაწყვეტილებების მიმღებ პოზიციებზე ყოფნისთვის;
დღეს ვიბრძვით ქალების ეკონომიკური დამოუკიდებლობისთვის და იმისთვისაც, რომ დაცული იყოს ჩვენი შრომითი უფლებები, ქალებს გვქონდეს შრომის ღირსეული ანაზღაურება, და ქალები ვითვლებოდეთ მემკვიდრეებად.
დღეს ვიბრძვით, გოგოებისა და ქალების განათლებისთვის, რათა შეგვეძლოს იმ სფეროში პროფესიული განვითარება და კარიერული წინსვლა, რომელსაც თავად ავირჩევთ.
დღეს ვიბრძვით, რომ ყველამ შევძლოთ ჯანსაღ და უსაფრთხო გარემოში ცხოვრება.
დღეს ვიბრძვით, გოგოების ნაადრევი და იძულებითი ქორწინებისა და ყველა იმ მანკიერი პრაქტიკის წინააღმდეგ, როცა ქალს არ შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს გადაწყვეტილება საკუთარ ცხოვრებაზე.
ყველა ეს მიღწევა, რაც ამ ბრძოლამ მოგვიტანა, ქალებს შორის სოლიდარობისა და ურთიერთმხარდაჭერის შედეგია.
დღეს, ჩვენი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წართმევას ცდილობენ.
თავსმოხვეული რუსული კანონებით, რომელიც ტოტალურ კონტროლს აწესებს, საფრთხე ექმნება ჩვენს სოლიდარობას, ერთმანეთზე და უკეთესი გარემოსთვის ზრუნვას.
და იმის ნაცვლად, რომ ჩვენი ამ უფლებების განმტკიცებასა და სხვა სოციო-ეკონომიკური და პოლიტიკური უფლებების გაუმჯობესებაზე ვაგრძელებდეთ მუშაობას, იძულებულნი ვართ ხელისუფლების მიერ ხელოვნურად შექმნილ ბარიერებს, მოღალატეობრივ კანონს ვებრძოლოთ.
გამოვედით, რომ ხმამაღლა ვთქვათ – ჩევნი უფლებებისთვის ხანგრძლივი ბრძოლის გაუფასურებას და მოპოვებული უფლებების წარმთმევას ჩვენ არ დავუშვებთ!
ქალებო, გავერთიანდეთ ტოტალური კონტროლის წინააღმდეგ, რადგან თითოეული ჩვენგანის ხმა ჩვენს თავისუფლებასა და ქვეყნის დამოუკიდებლობას განსაზღვრავს!
ქალები არ შევეგუებით ჩაგვრას, უსამართლობასა და უთანასწორობას!
ქალები არ დავთმობთ საქართველოს დამოუკიდებლობას!
ქალები არ დავთმობთ ქვეყნის ევროპულ არჩევანს!
ჩვენ არ დავემორჩილებით ტოტალურ კონტროლს და ავჯანყდებით რუსული კანონების წინააღმდეგ!
ჩვენ ბევრნი ვართ!
#არარუსულკანონს!
ფოტო: რადიო თავისუფლება
Другие новости
Новости
17:23 / 20.04.2023
Грузинские достопримечательности и наслаждение грузинской кухней в ресторане Bread&Wine /R/
Грузия - это страна с богатой культурой и наследием,
04:53 / 18.11.2021
Когда хронический пациент просит сделать прививку…
В селе Хидистави две недели назад одновременно заразилось
13:48 / 13.11.2021
Гиви Абалаки – 86-летний фермер из Горийского муниципалитета
"Поэтому я так настроен, я ещё много дел сделаю", - добавил наш
хозяин.
14:43 / 11.11.2021
Горджи – ешь, не останавливаясь
Несмотря на то, что уже два года в мире свирепствует пандемия, на
горийском
популярные новости
Кошкеби – село в Горийском муниципалитете, населенное этническими осетинами
"Я здесь родился и вырос, никуда не уезжал, однако у меня нет
гражданства Грузии,
Ткемлована – село, переоформленное по конкордату
Господин Мурад вернулся во двор. Достал сигарету, прикурил и
глубоко затянулся.
Чанчаха
"Я и снов здесь не вижу … в снах я там, где родилась, и где сделала
первые шаги, в Грузии.
Русские военные отметили в лесу т.н. границу красной краской
"Эти отметки мы обнаружили в лесном массиве, расположенном между
оккупированным Лопани