"ლედის" ყველა იცნობს ხაშურში. ნუ, თუ ყველა არა, ნახევარი ქალაქი - ნამდვილად. "ლედი" გერმანული შავი ნაგაზის მეტისია, რომელიც ამ 2-3 წლის უკან გამოჩნდა ქალაქის ქუჩებში. არავინ იცის, საიდან მოვიდა, არც მისი "ბიოგრაფიაა" ცნობილი, თუმცა ის კი ყველამ იცის, რომ ესაა მსოფლიოში ალბათ, ერთადერთი ძაღლი, რომლისთვისაც ფეხბურთი ცხოვრების ნაწილია. უფრო დავკონკრეტდები: ფეხბურთი და ხაშურის "ივერია", აი, ასე - არც მეტი, არც ნაკლები!

ყველასთვის ამოუხსნელი ფენომენია, როგორ გებულობს მატჩის დღეს. და რომ გებულობს ფაქტია: თუ დანარჩენ დღეებში "ლედის" კონტურსაც ვერ დაინახავთ "ივერიის" სტადიონის მიმდებარედაც კი, მატჩის დღეს, დილის 9 საათიდან, "ლედი" უკვე სტადიონზეა. თვალებში აუხსნელი სიხარული უბრწყინავს და მოთმინებით უცდის თამაშის დაწყებას. მერე რა, რომ ასე ადრე მივიდა, მერე რა რომ თამაშამდე ამდენი დროა დარჩენილი. მანამდე ათასი საქმეა. ჯერ სტადიონის მომწესრიგებლებს უნდა დაეხმაროს - ან ხაზი იყოს გასავლები, ან ბადე მოსაწესრიგებელი. ყველას გვერდითაა - მიყვება და მოყვება. მერე ივერიელებიც გამოჩნდებიან - გასახდელამდე ხომ უნდა უკავალროს? აბა, რა! იცი, რომ მის გარდა ამ საქმეს არავინ გააკეთებს.

და, აი იწყება თამაში და იწყება "ლედის შოუც". ერთხელ გააფრთხილეს, რომ თამაშის დროს, მინდორზე შევარდნა უზნეობაა და იმის შემდეგ ამას აღარც კადრულობს. მოედანს შემოვლებული რკინის ბადეების მიღმა ტერიოტორიაა მისი არეალი. მთელი მეორე ტაიმი სადაც ბურთია, იმ მხარესაა "ლედიც", რა ენერგია აქვს ასეთი, მაგრამ "ივერიის" და ფეხბურთის სიყვარული აძლევს ამ ენერგიას. გოლის მომენტი კი მისი შოუს მწვერვალია - რამდენიმე მალაყის შემდეგ, ღობეზე შემოდებს თათებს და ხმამაღალი ყეფით ულოცავს გოლის გამტანს. თუ ჩვენს ფეხბურთელს უხეშად ეთამაშნენ, ეს კიდევ ცალკე სანახაობაა: გამწარებული აწყდება ცხაურს და პირდაპირ ყეფით ეუბნება დამნაშავეს, თუ ხელში ჩაგიგდე, ისე დაგკბენ, მთელი ცხოვრება დაგამახსოვრდებაო.

სიმართლე გითხრათ, სულო ცოდვილო და "ივერიის" მოქმედი გულშემატკივრები ისე შევეჩვიეთ "ლედის შოუებს", მის გარეშე რაღაც ხიბლი დააკლდება კიდეც თამაშს.

და ბოლოს, გულშემატკივრებმა ის რთული თეორემაც გაშიფრეს - როგორ გებულობს მატჩის დღეს და საათს "ლედი"? ეს ერთი ძველი გულშემატკივრისგან მოვისმინე და იუმორთან ერთად, შეიძლება სიმართლის მარცვალი ერიოს მის ნაამბობში: "ლედი" ქალაქში გამოკრულ "ივერიის" თამაშის ანონსის აფიშასთან იყო ჩაცუცქული და მთელი ათი წუთი მისჩერებოდა, მე მგონი, კითხულობდაო...

აი, ასე! თუ იაპონელებს ის ცნობილი "აჩი" ჰყავდათ, რომელიც რკინიგზის სადგურზე ათი თუ თორმეტი წელი ელოდა პატრონს, ჩვენ "ლედი" გვყავს, "ლედი", რომლისთვისაც ფეხბურთი სიცოცხლეზე მეტია.

გაზეთი - "ხაშურის მოამბე". ავტორი: გოგი გოგოლაძე