რედაქტორის რჩევით
ახალი ამბები
თამარაშენის სასაფლაოზე ცხინვალელი ნათესავების დახმარებით ლევან ლაფაჩის საფლავი მოეწყო
თამარაშენის სასაფლაოზე ცხინვალელი ნათესავების დახმარებით ლევან
ლაფაჩის საფლავი მოეწყო.
ამის შესახებ ინფორმაციას შიდა ქართლის ფემინისტური მოძრაობა ავრცელებს.
თამარაშენის სასაფლაო ცხინვალთან ახლოს, მაცხოვრის ეკლესიას სიახლოვეს მდებარეობს.
feminism.ge-ს ცნობით, 2008 წელს გარდაცვლილი ლევან ლაფაჩის საფლავის მოწყობა, 15 წლის შემდეგ გახდა შესაძლებელი.
ლევან ლაფაჩი 2008 წლის 24 ივლისს ავტოავარიისას დაიღუპა. იმ დღით თბილისში დიპლომის ასაღებად იმყოფებოდა. მისი ცხედარი სოფელში 29 ივლისს დაკრძალეს. 8 აგვისტოს კი ომი დაიწყო.
"დაკრძალვა მოვასწარით მხოლოდ, საფლავის გაკეთებასაც ვიწყებდით, მაგრამ აგვისტოს ომმა ყველაფერი წაშალა. ჩემი შვილი ლევან ლაფაჩი გარდაიცვალა 24 ივლისს, დავკრძალეთ 29 ივლისს, სოფელ თამარაშენის სასაფლაოზე, რომელიც უშუალოდ ზედვეა ცხინვალზე მიბმული, 8 აგვისტოს კი ყველაფრის დატოვება მოგვიწია. ის ხალხი, ვისაც იმ დროს საფლავის გაკეთება დავუკვეთეთ, პირნათელი ხალხი აღმოჩნდა და საომარი მოქმედებების მიწყნარების შემდეგ დაგვიკავშირდნენ. საფლავის ქვა მოვიტანეთ კოტეჯში, ღობე კი ახლობლებთან დავტოვეთ სოფელში." – ამბობს გარდაცვლილი ახალგაზრდის დედა, მაია ნასუაშვილი. ნინო ჩიბჩიურის ფილმში – "მწარე იმედი"
ამის შესახებ ინფორმაციას შიდა ქართლის ფემინისტური მოძრაობა ავრცელებს.
თამარაშენის სასაფლაო ცხინვალთან ახლოს, მაცხოვრის ეკლესიას სიახლოვეს მდებარეობს.
feminism.ge-ს ცნობით, 2008 წელს გარდაცვლილი ლევან ლაფაჩის საფლავის მოწყობა, 15 წლის შემდეგ გახდა შესაძლებელი.
ლევან ლაფაჩი 2008 წლის 24 ივლისს ავტოავარიისას დაიღუპა. იმ დღით თბილისში დიპლომის ასაღებად იმყოფებოდა. მისი ცხედარი სოფელში 29 ივლისს დაკრძალეს. 8 აგვისტოს კი ომი დაიწყო.
"დაკრძალვა მოვასწარით მხოლოდ, საფლავის გაკეთებასაც ვიწყებდით, მაგრამ აგვისტოს ომმა ყველაფერი წაშალა. ჩემი შვილი ლევან ლაფაჩი გარდაიცვალა 24 ივლისს, დავკრძალეთ 29 ივლისს, სოფელ თამარაშენის სასაფლაოზე, რომელიც უშუალოდ ზედვეა ცხინვალზე მიბმული, 8 აგვისტოს კი ყველაფრის დატოვება მოგვიწია. ის ხალხი, ვისაც იმ დროს საფლავის გაკეთება დავუკვეთეთ, პირნათელი ხალხი აღმოჩნდა და საომარი მოქმედებების მიწყნარების შემდეგ დაგვიკავშირდნენ. საფლავის ქვა მოვიტანეთ კოტეჯში, ღობე კი ახლობლებთან დავტოვეთ სოფელში." – ამბობს გარდაცვლილი ახალგაზრდის დედა, მაია ნასუაშვილი. ნინო ჩიბჩიურის ფილმში – "მწარე იმედი"
ამავე კატეგორიაში
საფრანგეთში მცხოვრები ქართველი ექიმი, რევაზ ბოჭორიშვილი
საწარმოს გათვლებით, სპირტის წარმოება 1 მლნ ლიტრამდე გაიზრდება.
ამჟამად, ევროცემენტის წარმადობა წელიწადში 86 400 ტონაა.
გიგაური ამბობს, რომ სწორედ დაბრუნდაშვილის ოთახში, ბორკილებდადებულს
სცემა საქმეში
დაღუპულები არიან 55-დან 60 წლამდე ასაკის მამაკაცები.
ვიდეორეპორტაჟი
ოთხი წელია, რაც სოფელში ჩამოვედი. დედაჩემი იყო ავად, უკვე 92 წლის
ასაკს იყო მიღწეული.
"ორმა ოჯახმა შევინახეთ ეს სოფელი… კვამლი რომ ამოდის ოჯახიდან,
მიხარია,
ხაშურში ამ სოფლის მცხოვრებლებს ცედნელებს უწოდებენ, მაგალითად, თუ
ვინმეზე იტყვიან,
გასული თვის პოპულარული სიახლეები
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
ავტორის/ავტორების მიერ საინფორმაციო მასალაში გამოთქმული მოსაზრება შესაძლოა არ გამოხატავდეს "საქართველოს ღია საზოგადოების ფონდის" პოზიციას. შესაბამისად, ფონდი არ არის პასუხისმგებელი მასალის შინაარსზე.
სტატიის გამოყენების პირობები